بنام خداوند بخشنده و بخشایشگر
In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful.
قُلْ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ فَقالُوا إِنَّا سَمِعْنا قُرْآناً عَجَباً 1
بگو: به من وحي شده است که جمعي از جن به سخنانم گوش فراداده‌اند، سپس گفته‌اند: «ما قرآن عجيبي شنيده‌ايم...
Say: It has been revealed to me that a party of the jinn listened, and they said: Surely we have heard a wonderful Quran,
يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ وَ لَنْ نُشْرِكَ بِرَبِّنا أَحَداً 2
که به راه راست هدايت مي‌کند، پس ما به آن ايمان آورده‌ايم و هرگز کسي را شريک پروردگارمان قرارنمي‌دهيم!
Guiding to the right way, so we believe in it, and we will not set up any one with our Lord:
وَ أَنَّهُ تَعالى جَدُّ رَبِّنا مَا اتَّخَذَ صاحِبَةً وَ لا وَلَداً 3
و اينکه بلند است مقام باعظمت پروردگار ما، و او هرگز براي خود همسر و فرزندي انتخاب نکرده است!
And that He-- exalted be the majesty of our Lord-- has not taken a consort, nor a son:
وَ أَنَّهُ كانَ يَقُولُ سَفِيهُنا عَلَى اللَّهِ شَطَطاً 4
و اينکه سفيه ما (ابليس) درباره خداوند سخنان ناروا مي‌گفت!
And that the foolish amongst us used to forge extravagant things against Allah:
وَ أَنَّا ظَنَنَّا أَنْ لَنْ تَقُولَ الْإِنْسُ وَ الْجِنُّ عَلَى اللَّهِ كَذِباً 5
و اينکه ما گمان مي‌کرديم که انس و جن هرگز بر خدا دروغ نمي‌بندند!
And that we thought that men and jinn did not utter a lie against Allah:
وَ أَنَّهُ كانَ رِجالٌ مِنَ الْإِنْسِ يَعُوذُونَ بِرِجالٍ مِنَ الْجِنِّ فَزادُوهُمْ رَهَقاً 6
و اينکه مرداني از بشر به مرداني از جن پناه مي‌بردند، و آنها سبب افزايش گمراهي و طغيانشان مي‌شدند!
And that persons from among men used to seek refuge with persons from among jinn, so they increased them in wrongdoing:
وَ أَنَّهُمْ ظَنُّوا كَما ظَنَنْتُمْ أَنْ لَنْ يَبْعَثَ اللَّهُ أَحَداً 7
و اينکه آنها گمان کردند -همان‌گونه که شما گمان مي‌کرديد- که خداوند هرگز کسي را (به نبوت )مبعوث نمي‌کند!
And that they thought as you think, that Allah would not raise anyone:
وَ أَنَّا لَمَسْنَا السَّماءَ فَوَجَدْناها مُلِئَتْ حَرَساً شَدِيداً وَ شُهُباً 8
و اينکه ما آسمان را جستجو کرديم و همه را پر از محافظان قوي و تيرهاي شهاب يافتيم!
And that we sought to reach heaven, but we found it filled with strong guards and flaming stars.
وَ أَنَّا كُنَّا نَقْعُدُ مِنْها مَقاعِدَ لِلسَّمْعِ فَمَنْ يَسْتَمِعِ الْآنَ يَجِدْ لَهُ شِهاباً رَصَداً 9
و اينکه ما پيش از اين به استراق سمع در آسمانها مي‌نشستيم؛ اما اکنون هر کس بخواهد استراق سمع کند، شهابي را در کمين خود مي‌يابد!
And that we used to sit in some of the sitting-places thereof to steal a hearing, but he who would (try to) listen now would find a flame lying in wait for him:
وَ أَنَّا لا نَدْرِي أَ شَرٌّ أُرِيدَ بِمَنْ فِي الْأَرْضِ أَمْ أَرادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ رَشَداً 10
و اينکه (با اين اوضاع) ما نمي‌دانيم آيا اراده شري درباره اهل زمين شده يا پروردگارشان خواسته است آنان را هدايت کند؟!
And that we know not whether evil is meant for those who are on earth or whether their Lord means to bring them good:
وَ أَنَّا مِنَّا الصَّالِحُونَ وَ مِنَّا دُونَ ذلِكَ كُنَّا طَرائِقَ قِدَداً 11
و اينکه در ميان ما، افرادي صالح و افرادي غير صالحند؛ و ما گروه‌هاي متفاوتي هستيم!
And that some of us are good and others of us are below that: we are sects following different ways:
وَ أَنَّا ظَنَنَّا أَنْ لَنْ نُعْجِزَ اللَّهَ فِي الْأَرْضِ وَ لَنْ نُعْجِزَهُ هَرَباً 12
و اينکه ما يقين داريم هرگز نمي‌توانيم بر اراده خداوند در زمين غالب شويم و نمي‌توانيم از (پنجه قدرت) او بگريزيم!
And that we know that we cannot escape Allah in the earth, nor can we escape Him by flight:
وَ أَنَّا لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدى آمَنَّا بِهِ فَمَنْ يُؤْمِنْ بِرَبِّهِ فَلا يَخافُ بَخْساً وَ لا رَهَقاً 13
و اينکه ما هنگامي که هدايت قرآن را شنيديم به آن ايمان آورديم؛ و هر کس به پروردگارش ايمان بياورد، نه از نقصان مي‌ترسد و نه از ظلم!
And that when we heard the guidance, we believed in it; so whoever believes in his Lord, he should neither fear loss nor being overtaken (by disgrace):
وَ أَنَّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ وَ مِنَّا الْقاسِطُونَ فَمَنْ أَسْلَمَ فَأُولئِكَ تَحَرَّوْا رَشَداً 14
و اينکه گروهي از ما مسلمان و گروهي ظالمند؛ هر کس اسلام را اختيار کند راه راست را برگزيده است،
And that some of us are those who submit, and some of us are the deviators; so whoever submits, these aim at the right way:
وَ أَمَّا الْقاسِطُونَ فَكانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَباً 15
و اما ظالمان آتشگيره و هيزم دوزخند!
And as to the deviators, they are fuel of hell:
وَ أَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لَأَسْقَيْناهُمْ ماءً غَدَقاً 16
و اينکه اگر آنها [= جن و انس] در راه (ايمان) استقامت ورزند، با آب فراوان سيرابشان مي‌کنيم!
And that if they should keep to the (right) way, We would certainly give them to drink of abundant water,
لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ وَ مَنْ يُعْرِضْ عَنْ ذِكْرِ رَبِّهِ يَسْلُكْهُ عَذاباً صَعَداً 17
هدف اين است که ما آنها را با اين نعمت فراوان بيازماييم؛ و هر کس از ياد پروردگارش روي گرداند، او را به عذاب شديد و فزاينده‌اي گرفتار مي‌سازد!
So that We might try them with respect to it; and whoever turns aside from the reminder of his Lord, He will make him enter into an afflicting chastisement:
وَ أَنَّ الْمَساجِدَ لِلَّهِ فَلا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَداً 18
و اينکه مساجد از آن خداست، پس هيچ کس را با خدا نخوانيد!
And that the mosques are Allah's, therefore call not upon any one with Allah:
وَ أَنَّهُ لَمَّا قامَ عَبْدُ اللَّهِ يَدْعُوهُ كادُوا يَكُونُونَ عَلَيْهِ لِبَداً 19
و اينکه هنگامي که بنده خدا [= محمد (ص)] به عبادت برمي‌خاست و او را مي‌خواند، گروهي پيرامون او بشدت ازدحام مي‌کردند!»
And that when the servant of Allah stood up calling upon Him, they wellnigh crowded him (to death).
قُلْ إِنَّما أَدْعُوا رَبِّي وَ لا أُشْرِكُ بِهِ أَحَداً 20
بگو: «من تنها پروردگارم را مي‌خوانم و هيچ کس را شريک او قرار نمي‌دهم!»
Say: I only call upon my Lord, and I do not associate any one with Him.
قُلْ إِنِّي لا أَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَ لا رَشَداً 21
بگو: «من مالک زيان و هدايتي براي شما نيستم!»
Say: I do not control for you evil or good.
قُلْ إِنِّي لَنْ يُجِيرَنِي مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَ لَنْ أَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَداً 22
بگو: «(اگر من نيز بر خلاف فرمانش رفتار کنم) هيچ کس مرا در برابر او حمايت نمي‌کند و پناهگاهي جز او نمي‌يابم؛
Say: Surely no one can protect me against Allah, nor can I find besides Him any place of refuge:
إِلاَّ بَلاغاً مِنَ اللَّهِ وَ رِسالاتِهِ وَ مَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نارَ جَهَنَّمَ خالِدِينَ فِيها أَبَداً 23
تنها وظيفه من ابلاغ از سوي خدا و رساندن رسالات اوست؛ و هر کس نافرماني خدا و رسولش کند، آتش دوزخ از آن اوست و جاودانه در آن مي‌مانند!
(It is) only a delivering (of communications) from Allah and His messages; and whoever disobeys Allah and His Apostle surely he shall have the fire of hell to abide therein for a long time.
حَتَّى إِذا رَأَوْا ما يُوعَدُونَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ أَضْعَفُ ناصِراً وَ أَقَلُّ عَدَداً 24
(اين کار شکني کفار همچنان ادامه مي‌يابد) تا آنچه را به آنها وعده داده شده ببينند؛ آنگاه مي‌دانند چه کسي ياورش ضعيفتر و جمعيتش کمتر است!
Until when they see what they are threatened with, then shall they know who is weaker in helpers and fewer in number.
قُلْ إِنْ أَدْرِي أَ قَرِيبٌ ما تُوعَدُونَ أَمْ يَجْعَلُ لَهُ رَبِّي أَمَداً 25
بگو: «من نمي‌دانم آنچه به شما وعده داده شده نزديک است يا پروردگارم زماني براي آن قرارمي‌دهد؟!
Say: I do not know whether that with which you are threatened be nigh or whether my Lord will appoint for it a term:
عالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلى غَيْبِهِ أَحَداً 26
داناي غيب اوست و هيچ کس را بر اسرار غيبش آگاه نمي‌سازد،
The Knower of the unseen! so He does not reveal His secrets to any,
إِلاَّ مَنِ ارْتَضى مِنْ رَسُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ رَصَداً 27
مگر رسولاني که آنان را برگزيده و مراقبيني از پيش رو و پشت سر براي آنها قرار مي‌دهد...
Except to him whom He chooses as an apostle; for surely He makes a guard to march before him and after him,
لِيَعْلَمَ أَنْ قَدْ أَبْلَغُوا رِسالاتِ رَبِّهِمْ وَ أَحاطَ بِما لَدَيْهِمْ وَ أَحْصى كُلَّ شَيْءٍ عَدَداً 28
تا بداند پيامبرانش رسالتهاي پروردگارشان را ابلاغ کرده‌اند؛ و او به آنچه نزد آنهاست احاطه دارد و همه چيز را احصار کرده است!»
So that He may know that they have truly delivered the messages of their Lord, and He encompasses what is with them and He records the number of all things.
