بنام خداوند بخشنده و بخشایشگر
In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful.
إِنَّا أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى قَوْمِهِ أَنْ أَنْذِرْ قَوْمَكَ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ 1
ما نوح را به سوي قومش فرستاديم و گفتيم: «قوم خود را انذار کن پيش از آنکه عذاب دردناک به سراغشان آيد!»
Surely We sent Nuh to his people, saying: Warn your people before there come upon them a painful chastisement.
قالَ يا قَوْمِ إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُبِينٌ 2
گفت: «اي قوم! من براي شما بيم‌دهنده آشکاري هستم،
He said: O my people! Surely I am a plain warner to you:
أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اتَّقُوهُ وَ أَطِيعُونِ 3
که خدا را پرستش کنيد و از مخالفت او بپرهيزيد و مرا اطاعت نماييد!
That you should serve Allah and be careful of (your duty to) Him and obey me:
يَغْفِرْ لَكُمْ مِنْ ذُنُوبِكُمْ وَ يُؤَخِّرْكُمْ إِلى أَجَلٍ مُسَمًّى إِنَّ أَجَلَ اللَّهِ إِذا جاءَ لا يُؤَخَّرُ لَوْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ 4
اگر چنين کنيد، خدا گناهانتان را مي‌آمرزد و تا زمان معيني شما را عمر مي‌دهد؛ زيرا هنگامي که اجل الهي فرا رسد، تأخيري نخواهد داشت اگر مي‌دانستيد!»
He will forgive you some of your faults and grant you a delay to an appointed term; surely the term of Allah when it comes is not postponed; did you but know!
قالَ رَبِّ إِنِّي دَعَوْتُ قَوْمِي لَيْلاً وَ نَهاراً 5
(نوح) گفت: «پروردگارا! من قوم خود را شب و روز (بسوي تو) دعوت کردم،
He said: O my Lord! surely I have called my people by night and by day!
فَلَمْ يَزِدْهُمْ دُعائِي إِلاَّ فِراراً 6
اما دعوت من چيزي جز فرار از حق بر آنان نيفزود!
But my call has only made them flee the more:
وَ إِنِّي كُلَّما دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوا أَصابِعَهُمْ فِي آذانِهِمْ وَ اسْتَغْشَوْا ثِيابَهُمْ وَ أَصَرُّوا وَ اسْتَكْبَرُوا اسْتِكْباراً 7
و من هر زمان آنها را دعوت کردم که (ايمان بياورند و) تو آنها را بيامرزي، انگشتان خويش را در گوشهايشان قرار داده و لباسهايشان را بر خود پيچيدند، و در مخالفت اصرار ورزيدند و به شدت استکبار کردند!
And whenever I have called them that Thou mayest forgive them, they put their fingers in their ears, cover themselves with their garments, and persist and are puffed up with pride:
ثُمَّ إِنِّي دَعَوْتُهُمْ جِهاراً 8
سپس من آنها را با صداي بلند (به اطاعت فرمان تو) دعوت کردم،
Then surely I called to them aloud:
ثُمَّ إِنِّي أَعْلَنْتُ لَهُمْ وَ أَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْراراً 9
سپس آشکارا و نهان (حقيقت توحيد و ايمان را) براي آنان بيان داشتم!
Then surely I spoke to them in public and I spoke to them in secret:
فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كانَ غَفَّاراً 10
به آنها گفتم: «از پروردگار خويش آمرزش بطلبيد که او بسيار آمرزنده است...
Then I said, Ask forgiveness of your Lord, surely He is the most Forgiving:
يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً 11
تا بارانهاي پربرکت آسمان را پي در پي بر شما فرستد،
He will send down upon you the cloud, pouring down abundance of rain:
وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِينَ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهاراً 12
و شما را با اموال و فرزندان فراوان کمک کند و باغهاي سرسبز و نهرهاي جاري در اختيارتان قرار دهد!
And help you with wealth and sons, and make for you gardens, and make for you rivers.
ما لَكُمْ لا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقاراً 13
چرا شما براي خدا عظمت قائل نيستيد؟!
What is the matter with you that you fear not the greatness of Allah?
وَ قَدْ خَلَقَكُمْ أَطْواراً 14
در حالي که شما را در مراحل مختلف آفريد (تا از نطفه به انسان کامل رسيديد)!
And indeed He has created you through various grades:
أَ لَمْ تَرَوْا كَيْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَماواتٍ طِباقاً 15
آيا نمي‌دانيد چگونه خداوند هفت آسمان را يکي بالاي ديگري آفريده است،
Do you not see how Allah has created the seven heavens, one above another,
وَ جَعَلَ الْقَمَرَ فِيهِنَّ نُوراً وَ جَعَلَ الشَّمْسَ سِراجاً 16
و ماه را در ميان آسمانها مايه روشنايي، و خورشيد را چراغ فروزاني قرار داده است؟!
And made the moon therein a light, and made the sun a lamp?
وَ اللَّهُ أَنْبَتَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ نَباتاً 17
و خداوند شما را همچون گياهي از زمين رويانيد،
And Allah has made you grow out of the earth as a growth:
ثُمَّ يُعِيدُكُمْ فِيها وَ يُخْرِجُكُمْ إِخْراجاً 18
سپس شما را به همان زمين بازمي‌گرداند، و بار ديگر شما را خارج مي‌سازد!
Then He returns you to it, then will He bring you forth a (new) bringing forth:
وَ اللَّهُ جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ بِساطاً 19
و خداوند زمين را براي شما فرش گسترده‌اي قرار داد...
And Allah has made for you the earth a wide expanse,
لِتَسْلُكُوا مِنْها سُبُلاً فِجاجاً 20
تا از راههاي وسيع و دره‌هاي آن بگذريد (و به هر جا مي‌خواهيد برويد)!»
That you may go along therein in wide paths.
قالَ نُوحٌ رَبِّ إِنَّهُمْ عَصَوْنِي وَ اتَّبَعُوا مَنْ لَمْ يَزِدْهُ مالُهُ وَ وَلَدُهُ إِلاَّ خَساراً 21
نوح (بعد از نوميدي از هدايت آنان) گفت: «پروردگارا! آنها نافرماني من کردند و از کساني پيروي نمودند که اموال و فرزندانشان چيزي جز زيانکاري بر آنها نيفزوده است!
Nuh said: My Lord! surely they have disobeyed me and followed him whose wealth and children have added to him nothing but loss.
وَ مَكَرُوا مَكْراً كُبَّاراً 22
و (اين رهبران گمراه) مکر عظيمي به کار بردند...
And they have planned a very great plan.
وَ قالُوا لا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَ لا تَذَرُنَّ وَدًّا وَ لا سُواعاً وَ لا يَغُوثَ وَ يَعُوقَ وَ نَسْراً 23
و گفتند: دست از خدايان و بتهاي خود برنداريد (به خصوص) بتهاي «ود»، «سواع»، «يغوث»، «يعوق» و «نسر» را رها نکنيد!
And they say: By no means leave your gods, nor leave Wadd, nor Suwa; nor Yaghus, and Yauq and Nasr.
وَ قَدْ أَضَلُّوا كَثِيراً وَ لا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلاَّ ضَلالاً 24
و آنها گروه بسياري را گمراه کردند! خداوندا، ظالمان را جز ضلالت ميفزا!»
And indeed they have led astray many, and do not increase the unjust in aught but error.
مِمَّا خَطِيئاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا ناراً فَلَمْ يَجِدُوا لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْصاراً 25
(آري، سرانجام) همگي بخاطر گناهانشان غرق شدند و در آتش دوزخ وارد گشتند، و جز خدا ياوراني براي خود نيافتند!
Because of their wrongs they were drowned, then made to enter fire, so they did not find any helpers besides Allah.
وَ قالَ نُوحٌ رَبِّ لا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكافِرِينَ دَيَّاراً 26
نوح گفت: «پروردگارا! هيچ يک از کافران را بر روي زمين باقي مگذار!
And Nuh said: My Lord! leave not upon the land any dweller from among the unbelievers:
إِنَّكَ إِنْ تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبادَكَ وَ لا يَلِدُوا إِلاَّ فاجِراً كَفَّاراً 27
چرا که اگر آنها را باقي بگذاري، بندگانت را گمراه مي‌کنند و جز نسلي فاجر و کافر به وجود نمي‌آورند!
For surely if Thou leave them they will lead astray Thy servants, and will not beget any but immoral, ungrateful (children)
رَبِّ اغْفِرْ لِي وَ لِوالِدَيَّ وَ لِمَنْ دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِناً وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ لا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلاَّ تَباراً 28
پروردگارا! مرا، و پدر و مادرم و تمام کساني را که با ايمان وارد خانه من شدند، و جميع مردان و زنان باايمان را بيامرز؛ و ظالمان را جز هلاکت ميفزا!»
My Lord! forgive me and my parents and him who enters my house believing, and the believing men and the believing women; and do not increase the unjust in aught but destruction!