بنام خداوند بخشنده و بخشایشگر
In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful.
وَ الذَّارِياتِ ذَرْواً 1
سوگند به بادهايي که (ابرها را) به حرکت درمي‌آورند،
I swear by the wind that scatters far and wide,
فَالْحامِلاتِ وِقْراً 2
سوگند به آن ابرها که بار سنگيني (از باران را) با خود حمل مي‌کنند،
Then those clouds bearing the load (of minute things in space).
فَالْجارِياتِ يُسْراً 3
و سوگند به کشتيهايي که به آساني به حرکت درمي‌آيند،
Then those (ships) that glide easily,
فَالْمُقَسِّماتِ أَمْراً 4
و سوگند به فرشتگاني که کارها را تقسيم مي‌کنند،
Then those (angels who) distribute blessings by Our command;
إِنَّما تُوعَدُونَ لَصادِقٌ 5
(آري سوگند به همه اينها) که آنچه به شما وعده شده قطعا راست است؛
What you are threatened with is most surely true,
وَ إِنَّ الدِّينَ لَواقِعٌ 6
و بي‌شک (رستاخيز) و جزاي اعمال واقع‌شدني است!
And the judgment must most surely come about.
وَ السَّماءِ ذاتِ الْحُبُكِ 7
قسم به آسمان که داراي چين و شکنهاي زيباست،
I swear by the heaven full of ways.
إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ 8
که شما (درباره قيامت) در گفتاري مختلف و گوناگونيد!
Most surely you are at variance with each other in what you say,
يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ 9
(تنها) کسي از ايمان به آن منحرف مي‌شود که از قبول حق سرباز مي‌زند!
He is turned away from it who would be turned away.
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ 10
کشته باد دروغگويان (و مرگ بر آنها)!
Cursed be the liars,
الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ ساهُونَ 11
همانها که در جهل و غفلت فرو رفته‌اند،
Who are in a gulf (of ignorance) neglectful;
يَسْئَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ 12
و پيوسته سؤال مي‌کنند: «روز جزا چه موقع است؟!»
They ask: When is the day of judgment?
يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ 13
(آري) همان روزي است که آنها را بر آتش مي‌سوزانند!
(It is) the day on which they shall be tried at the fire.
ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ 14
(و گفته مي‌شود:) بچشيد عذاب خود را، اين همان چيزي است که براي آن شتاب داشتيد!
Taste your persecution! this is what you would hasten on.
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ 15
به يقين، پرهيزگاران در باغهاي بهشت و در ميان چشمه‌ها قرار دارند،
Surely those who guard (against evil) shall be in gardens and fountains.
آخِذِينَ ما آتاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ كانُوا قَبْلَ ذلِكَ مُحْسِنِينَ 16
و آنچه پروردگارشان به آنها بخشيده دريافت مي‌دارند، زيرا پيش از آن (در سراي دنيا) از نيکوکاران بودند!
Taking what their Lord gives them; surely they were before that, the doers of good.
كانُوا قَلِيلاً مِنَ اللَّيْلِ ما يَهْجَعُونَ 17
آنها کمي از شب را مي‌خوابيدند،
They used to sleep but little in the night.
وَ بِالْأَسْحارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ 18
و در سحرگاهان استغفار مي‌کردند،
And in the morning they asked forgiveness.
وَ فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ 19
و در اموال آنها حقي براي سائل و محروم بود!
And in their property was a portion due to him who begs and to him who is denied (good).
وَ فِي الْأَرْضِ آياتٌ لِلْمُوقِنِينَ 20
و در زمين آياتي براي جويندگان يقين است،
And in the earth there are signs for those who are sure,
وَ فِي أَنْفُسِكُمْ أَ فَلا تُبْصِرُونَ 21
و در وجود خود شما (نيز آياتي است)؛ آيا نمي‌بينيد؟!
And in your own souls (too); will you not then see?
وَ فِي السَّماءِ رِزْقُكُمْ وَ ما تُوعَدُونَ 22
و روزي شما در آسمان است و آنچه به شما وعده داده مي‌شود!
And in the heaven is your sustenance and what you are threatened with.
فَوَ رَبِّ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ ما أَنَّكُمْ تَنْطِقُونَ 23
سوگند به پروردگار آسمان و زمين که اين مطلب حق است همان گونه که شما سخن مي‌گوييد!
And by the Lord of the heavens and the earth! it is most surely the truth, just as you do speak.
هَلْ أَتاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْراهِيمَ الْمُكْرَمِينَ 24
آيا خبر مهمانهاي بزرگوار ابراهيم به تو رسيده است؟
Has there come to you information about the honored guests of Ibrahim?
إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقالُوا سَلاماً قالَ سَلامٌ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ 25
در آن زمان که بر او وارد شدند و گفتند: «سلام بر تو!» او گفت: «سلام بر شما که جمعيتي ناشناخته‌ايد!»
When they entered upon him, they said: Peace. Peace, said he, a strange people.
فَراغَ إِلى أَهْلِهِ فَجاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ 26
سپس پنهاني به سوي خانواده خود رفت و گوساله فربه (و بريان شده‌اي را براي آنها) آورد،
Then he turned aside to his family secretly and brought a fat (roasted) calf,
فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قالَ أَ لا تَأْكُلُونَ 27
و نزديک آنها گذارد، (ولي با تعجب ديد دست بسوي غذا نمي‌برند) گفت: «آيا شما غذا نمي‌خوريد؟!»
So he brought it near them. He said: What! will you not eat?
فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قالُوا لا تَخَفْ وَ بَشَّرُوهُ بِغُلامٍ عَلِيمٍ 28
و از آنها احساس وحشت کرد، گفتند: «نترس (ما رسولان و فرشتگان پروردگار توايم)!» و او را بشارت به تولد پسري دانا دادند.
So he conceived in his mind a fear on account of them. They said: Fear not. And they gave him the good news of a boy possessing knowledge.
فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَها وَ قالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ 29
در اين هنگام همسرش جلو آمد در حالي که (از خوشحالي و تعجب) فرياد مي‌کشيد به صورت خود زد و گفت: «(آيا پسري خواهم آورد در حالي که) پيرزني نازا هستم؟!»
Then his wife came up in great grief, and she struck her face and said: An old barren woman!
قالُوا كَذلِكَ قالَ رَبُّكِ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ 30
گفتند: «پروردگارت چنين گفته است، و او حکيم و داناست!»
They said: Thus says your Lord: Surely He is the Wise, the Knowing.
قالَ فَما خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ 31
(ابراهيم) گفت: «مأموريت شما چيست اي فرستادگان (خدا)؟»
He said: What is your affair then, O apostles!
قالُوا إِنَّا أُرْسِلْنا إِلى قَوْمٍ مُجْرِمِينَ 32
گفتند: «ما به سوي قوم مجرمي فرستاده شده‌ايم...
They said: Surely we are sent to a guilty people,
لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجارَةً مِنْ طِينٍ 33
تا باراني از «سنگ - گل» بر آنها بفرستيم؛
That we may send down upon them stone of clay,
مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ 34
سنگهايي که از ناحيه پروردگارت براي اسرافکاران نشان گذاشته شده است!»
Sent forth from your Lord for the extravagant.
فَأَخْرَجْنا مَنْ كانَ فِيها مِنَ الْمُؤْمِنِينَ 35
ما مؤمناني را که در آن شهرها(ي قوم لوط) زندگي مي‌کردند (قبل از نزول عذاب) خارج کرديم،
Then We brought forth such as were therein of the believers.
فَما وَجَدْنا فِيها غَيْرَ بَيْتٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ 36
ولي جز يک خانواده باايمان در تمام آنها نيافتيم!
But We did not find therein save a (single) house of those who submitted (the Muslims).
وَ تَرَكْنا فِيها آيَةً لِلَّذِينَ يَخافُونَ الْعَذابَ الْأَلِيمَ 37
و در آن (شهرهاي بلا ديده) نشانه‌اي روشن براي کساني که از عذاب دردناک مي‌ترسند به جاي گذارديم.
And We left therein a sign for those who fear the painful punishment.
وَ فِي مُوسى إِذْ أَرْسَلْناهُ إِلى فِرْعَوْنَ بِسُلْطانٍ مُبِينٍ 38
و در (زندگي) موسي نيز (نشانه و درس عبرتي بود) هنگامي که او را با دليلي آشکار به سوي فرعون فرستاديم؛
And in Musa: When We sent him to Firon with clear authority.
فَتَوَلَّى بِرُكْنِهِ وَ قالَ ساحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ 39
اما او با تمام وجودش از وي روي برتافت و گفت: «اين مرد يا ساحر است يا ديوانه!»
But he turned away with his forces and said: A magician or a mad man.
فَأَخَذْناهُ وَ جُنُودَهُ فَنَبَذْناهُمْ فِي الْيَمِّ وَ هُوَ مُلِيمٌ 40
از اين رو ما او و لشکريانش را گرفتيم و به دريا افکنديم در حالي که در خور سرزنش بود!
So We seized him and his hosts and hurled them into the sea and he was blamable.
وَ فِي عادٍ إِذْ أَرْسَلْنا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ 41
و (همچنين) در سرگذشت «عاد» (آيتي است) در آن هنگام که تندبادي بي‌باران بر آنها فرستاديم،
And in Ad: When We sent upon them the destructive wind.
ما تَذَرُ مِنْ شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلاَّ جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ 42
که بر هيچ چيز نمي‌گذشت مگر اينکه آن را همچون استخوانهاي پوسيده مي‌ساخت.
It did not leave aught on which it blew, but it made it like ashes.
وَ فِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّى حِينٍ 43
و نيز در سرگذشت قوم «ثمود» عبرتي است در آن هنگام که به آنان گفته شد: «مدتي کوتاه بهره‌مند باشيد (و سپس منتظر عذاب)!»
And in Samood: When it was said to them: Enjoy yourselves for a while.
فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَ هُمْ يَنْظُرُونَ 44
آنها از فرمان پروردگارشان سرباز زدند، و صاعقه آنان را فراگرفت در حالي که (خيره خيره) نگاه مي‌کردند (بي‌آنکه قدرت دفاع داشته باشند)!
But they revolted against the commandment of their Lord, so the rumbling overtook them while they saw.
فَمَا اسْتَطاعُوا مِنْ قِيامٍ وَ ما كانُوا مُنْتَصِرِينَ 45
چنان بر زمين افتادند که توان برخاستن نداشتند و نتوانستند از کسي ياري طلبند!
So they were not able to rise up, nor could they defend themselves-
وَ قَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً فاسِقِينَ 46
همچنين قوم نوح را پيش از آنها هلاک کرديم، چرا که قوم فاسقي بودند!
And the people of Nuh before, surely they were a transgressing people.
وَ السَّماءَ بَنَيْناها بِأَيْدٍ وَ إِنَّا لَمُوسِعُونَ 47
و ما آسمان را با قدرت بنا کرديم، و همواره آن را وسعت مي‌بخشيم!
And the heaven, We raised it high with power, and most surely We are the makers of things ample.
وَ الْأَرْضَ فَرَشْناها فَنِعْمَ الْماهِدُونَ 48
و زمين را گسترديم، و چه خوب گستراننده‌اي هستيم!
And the earth, We have made it a wide extent; how well have We then spread (it) out.
وَ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ 49
و از هر چيز دو جفت آفريديم، شايد متذکر شويد!
And of everything We have created pairs that you may be mindful.
فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ 50
پس به سوي خدا بگريزيد، که من از سوي او براي شما بيم‌دهنده‌اي آشکارم!
Therefore fly to Allah, surely I am a plain warner to you from Him.
وَ لا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ 51
و با خدا معبود ديگري قرار ندهيد، که من براي شما از سوي او بيم‌دهنده‌اي آشکارم!
And do not set up with Allah another god: surely I am a plain warner to you from Him.
كَذلِكَ ما أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ قالُوا ساحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ 52
اين گونه است که هيچ پيامبري قبل از اينها بسوي قومي فرستاده نشد مگر اينکه گفتند: «او ساحر است يا ديوانه!»
Thus there did not come to those before them an apostle but they said: A magician or a mad man.
أَ تَواصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طاغُونَ 53
آيا يکديگر را به آن سفارش مي‌کردند (که همه چنين تهمتي بزنند)؟! نه، بلکه آنها قومي طغيانگرند.
Have they charged each other with this? Nay! they are an inordinate people.
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَما أَنْتَ بِمَلُومٍ 54
حال که چنين است از آنها روي بگردان که هرگز در خور ملامت نخواهي بود؛
Then turn your back upon them for you are not to blame;
وَ ذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرى تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ 55
و پيوسته تذکر ده، زيرا تذکر مؤمنان را سود مي‌بخشد.
And continue to remind, for surely the reminder profits the believers.
وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُونِ 56
من جن و انس را نيافريدم جز براي اينکه عبادتم کنند (و از اين راه تکامل يابند و به من نزديک شوند)!
And I have not created the jinn and the men except that they should serve Me.
ما أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَ ما أُرِيدُ أَنْ يُطْعِمُونِ 57
هرگز از آنها روزي نمي‌خواهم، و نمي‌خواهم مرا اطعام کنند!
I do not desire from them any sustenance and I do not desire that they should feed Me.
إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ 58
خداوند روزي‌دهنده و صاحب قوت و قدرت است!
Surely Allah is the Bestower of sustenance, the Lord of Power, the Strong.
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوباً مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحابِهِمْ فَلا يَسْتَعْجِلُونِ 59
و براي کساني که ستم کردند، سهم بزرگي از عذاب است همانند سهم يارانشان (از اقوام ستمگر پيشين)؛ بنابر اين عجله نکنند!
So surely those who are unjust shall have a portion like the portion of their companions, therefore let them not ask Me to hasten on.
فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ 60
پس واي بر کساني که کافر شدند از روزي که به آنها وعده داده مي‌شود!
Therefore woe to those who disbelieve because of their day which they are threatened with.
