بنام خداوند بخشنده و بخشایشگر
In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful.
وَ الشَّمْسِ وَ ضُحاها 1
به خورشيد و گسترش نور آن سوگند،
I swear by the sun and its brilliance,
وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها 2
و به ماه هنگامي که بعد از آن درآيد،
And the moon when it follows the sun,
وَ النَّهارِ إِذا جَلاَّها 3
و به روز هنگامي که صفحه زمين را روشن سازد،
And the day when it shows it,
وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشاها 4
و به شب آن هنگام که زمين را بپوشاند،
And the night when it draws a veil over it,
وَ السَّماءِ وَ ما بَناها 5
و قسم به آسمان و کسي که آسمان را بنا کرده،
And the heaven and Him Who made it,
وَ الْأَرْضِ وَ ما طَحاها 6
و به زمين و کسي که آن را گسترانيده،
And the earth and Him Who extended it,
وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها 7
و قسم به جان آدمي و آن کس که آن را (آفريده و) منظم ساخته،
And the soul and Him Who made it perfect,
فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها 8
سپس فجور و تقوا (شر و خيرش) را به او الهام کرده است،
Then He inspired it to understand what is right and wrong for it;
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها 9
که هر کس نفس خود را پاک و تزکيه کرده، رستگار شده؛
He will indeed be successful who purifies it,
وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها 10
و آن کس که نفس خويش را با معصيت و گناه آلوده ساخته، نوميد و محروم گشته است!
And he will indeed fail who corrupts it.
كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْواها 11
قوم «ثمود» بر اثر طغيان، (پيامبرشان را) تکذيب کردند،
Samood gave the lie (to the truth) in their inordinacy,
إِذِ انْبَعَثَ أَشْقاها 12
آنگاه که شقي‌ترين آنها بپاخاست،
When the most unfortunate of them broke forth with
فَقالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ ناقَةَ اللَّهِ وَ سُقْياها 13
و فرستاده الهي [= صالح] به آنان گفت: «ناقه خدا [= همان شتري که معجزه الهي بود] را با آبشخورش واگذاريد (و مزاحم آن نشويد)!»
So Allah's apostle said to them (Leave alone) Allah's she-camel, and (give) her (to) drink.
فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوها فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاها 14
ولي آنها او را تکذيب و ناقه را پي کردند (و به هلاکت رساندند)؛ از اين رو پروردگارشان آنها (و سرزمينشان) را بخاطر گناهانشان در هم کوبيد و با خاک يکسان و صاف کرد!
But they called him a liar and slaughtered her, therefore their Lord crushed them for their sin and levelled them (with the ground).
وَ لا يَخافُ عُقْباها 15
و او هرگز از فرجام اين کار [= مجازات ستمگران] بيم ندارد!
And He fears not its consequence.
