بنام خداوند بخشنده و بخشایشگر
In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful.
إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ 1
در آن هنگام که خورشيد در هم پيچيده شود،
When the sun is covered,
وَ إِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ 2
و در آن هنگام که ستارگان بي‌فروغ شوند،
And when the stars darken,
وَ إِذَا الْجِبالُ سُيِّرَتْ 3
و در آن هنگام که کوه‌ها به حرکت درآيند،
And when the mountains are made to pass away,
وَ إِذَا الْعِشارُ عُطِّلَتْ 4
و در آن هنگام که باارزش‌ترين اموال به دست فراموشي سپرده شود،
And when the camels are left untended,
وَ إِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ 5
و در آن هنگام که وحوش جمع شوند،
And when the wild animals are made to go forth,
وَ إِذَا الْبِحارُ سُجِّرَتْ 6
و در آن هنگام که درياها برافروخته شوند،
And when the seas are set on fire,
وَ إِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ 7
و در آن هنگام که هر کس با همسان خود قرين گردد،
And when souls are united,
وَ إِذَا الْمَوْؤُدَةُ سُئِلَتْ 8
و در آن هنگام که از دختران زنده به گور شده سؤال شود:
And when the female infant buried alive is asked
بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ 9
به کدامين گناه کشته شدند؟!
For what sin she was killed,
وَ إِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ 10
و در آن هنگام که نامه‌هاي اعمال گشوده شود،
And when the books are spread,
وَ إِذَا السَّماءُ كُشِطَتْ 11
و در آن هنگام که پرده از روي آسمان برگرفته شود،
And when the heaven has its covering removed,
وَ إِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ 12
و در آن هنگام که دوزخ شعله‌ور گردد،
And when the hell is kindled up,
وَ إِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ 13
و در آن هنگام که بهشت نزديک شود،
And when the garden is brought nigh,
عَلِمَتْ نَفْسٌ ما أَحْضَرَتْ 14
(آري در آن هنگام) هر کس مي‌داند چه چيزي را آماده کرده است!
Every soul shall (then) know what it has prepared.
فَلا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ 15
سوگند به ستارگاني که بازمي‌گردند،
But nay! I swear by the stars,
الْجَوارِ الْكُنَّسِ 16
حرکت مي‌کنند و از ديده‌ها پنهان مي‌شوند،
That run their course (and) hide themselves,
وَ اللَّيْلِ إِذا عَسْعَسَ 17
و قسم به شب، هنگامي که پشت کند و به آخر رسد،
And the night when it departs,
وَ الصُّبْحِ إِذا تَنَفَّسَ 18
و به صبح، هنگامي که تنفس کند،
And the morning when it brightens,
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ 19
که اين (قرآن) کلام فرستاده بزرگواري است [= جبرئيل امين]
Most surely it is the Word of an honored messenger,
ذِي قُوَّةٍ عِنْدَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ 20
که صاحب قدرت است و نزد (خداوند) صاحب عرش، مقام والائي دارد!
The processor of strength, having an honorable place with the Lord of the Dominion,
مُطاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ 21
در آسمانها مورد اطاعت (فرشتگان) و امين است!
One (to be) obeyed, and faithful in trust.
وَ ما صاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ 22
و مصاحب شما [= پيامبر] ديوانه نيست!
And your companion is not gone mad.
وَ لَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ 23
او (جبرئيل) را در افق روشن ديده است!
And of a truth he saw himself on the clear horizon.
وَ ما هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ 24
و او نسبت به آنچه از طريق وحي دريافت داشته بخل ندارد!
Nor of the unseen is he a tenacious concealer.
وَ ما هُوَ بِقَوْلِ شَيْطانٍ رَجِيمٍ 25
اين (قرآن) گفته شيطان رجيم نيست!
Nor is it the word of the cursed Shaitan,
فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ 26
پس به کجا مي‌رويد؟!
Whither then will you go?
إِنْ هُوَ إِلاَّ ذِكْرٌ لِلْعالَمِينَ 27
اين قرآن چيزي جز تذکري براي جهانيان نيست،
It is naught but a reminder for the nations,
لِمَنْ شاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَسْتَقِيمَ 28
براي کسي از شما که بخواهد راه مستقيم در پيش گيرد!
For him among you who pleases to go straight.
وَ ما تَشاؤُنَ إِلاَّ أَنْ يَشاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ 29
و شما اراده نمي‌کنيد مگر اينکه خداوند -پروردگار جهانيان- اراده کند و بخواهد!
And you do not please except that Allah please, the Lord of the worlds.
