بنام خداوند بخشنده و بخشایشگر
In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful.
حم 1
حم‌
Ha Mim!
تَنْزِيلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ 2
اين کتابي است که از سوي خداوند رحمان و رحيم نازل شده است؛
A revelation from the Beneficent, the Merciful Allah:
كِتابٌ فُصِّلَتْ آياتُهُ قُرْآناً عَرَبِيًّا لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ 3
کتابي که آياتش هر مطلبي را در جاي خود بازگو کرده، در حالي که فصيح و گوياست براي جمعيتي که آگاهند!
A Book of which the verses are made plain, an Arabic Quran for a people who know:
بَشِيراً وَ نَذِيراً فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ فَهُمْ لا يَسْمَعُونَ 4
قرآني که بشارت دهنده و بيم دهنده است؛ ولي بيشتر آنان روي گردان شدند؛ از اين رو چيزي نمي‌شنوند!
A herald of good news and a warner, but most of them turn aside so they hear not.
وَ قالُوا قُلُوبُنا فِي أَكِنَّةٍ مِمَّا تَدْعُونا إِلَيْهِ وَ فِي آذانِنا وَقْرٌ وَ مِنْ بَيْنِنا وَ بَيْنِكَ حِجابٌ فَاعْمَلْ إِنَّنا عامِلُونَ 5
آنها گفتند: «قلبهاي ما نسبت به آنچه ما را به آن دعوت مي‌کني در پوششهايي قرار گرفته و در گوشهاي ما سنگيني است، و ميان ما و تو حجابي وجود دارد؛ پس تو بدنبال عمل خود باش، ما هم براي خود عمل مي‌کنيم!»
And they say: Our hearts are under coverings from that to which you call us, and there is a heaviness in our ears, and a veil hangs between us and you, so work, we too are working.
قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحى إِلَيَّ أَنَّما إِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَاسْتَقِيمُوا إِلَيْهِ وَ اسْتَغْفِرُوهُ وَ وَيْلٌ لِلْمُشْرِكِينَ 6
بگو: من فقط انساني مثل شما هستم؛ اين حقيقت بر من وحي مي‌شود که معبود شما معبودي يگانه است؛ پس تمام توجه خويش را به او کنيد و از وي آمرزش طلبيد؛ واي بر مشرکان!
Say: I am only a mortal like you; it is revealed to me that your Allah is one Allah, therefore follow the right way to Him and ask His forgiveness; and woe to the polytheists;
الَّذِينَ لا يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ كافِرُونَ 7
همانها که زکات را نمي‌پردازند، و آخرت را منکرند!
(To) those who do not give poor-rate and they are unbelievers in the hereafter.
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ 8
اما کساني که ايمان آورده و کارهاي شايسته انجام دادند، پاداشي دائمي دارند!
(As for) those who believe and do good, they shall surely have a reward never to be cut off.
قُلْ أَ إِنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ بِالَّذِي خَلَقَ الْأَرْضَ فِي يَوْمَيْنِ وَ تَجْعَلُونَ لَهُ أَنْداداً ذلِكَ رَبُّ الْعالَمِينَ 9
بگو: آيا شما به آن کس که زمين را در دو روز آفريد کافر هستيد و براي او همانندهايي قرارمي‌دهيد؟! او پروردگار جهانيان است!
Say: What! do you indeed disbelieve in Him Who created the earth in two periods, and do you set up equals with Him? That is the Lord of the Worlds.
وَ جَعَلَ فِيها رَواسِيَ مِنْ فَوْقِها وَ بارَكَ فِيها وَ قَدَّرَ فِيها أَقْواتَها فِي أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ سَواءً لِلسَّائِلِينَ 10
او در زمين کوه‌هاي استواري قرار داد و برکاتي در آن آفريد و مواد غذايي آن را مقدر فرمود، - ينها همه در چهار روز بود- درست به اندازه نياز تقاضا کنندگان!
And He made in it mountains above its surface, and He blessed therein and made therein its foods, in four periods: alike for the seekers.
ثُمَّ اسْتَوى إِلَى السَّماءِ وَ هِيَ دُخانٌ فَقالَ لَها وَ لِلْأَرْضِ ائْتِيا طَوْعاً أَوْ كَرْهاً قالَتا أَتَيْنا طائِعِينَ 11
سپس به آفرينش آسمان پرداخت، در حالي که بصورت دود بود؛ به آن و به زمين دستور داد: «به وجود آييد (و شکل گيريد)، خواه از روي اطاعت و خواه اکراه!» آنها گفتند: «ما از روي طاعت مي‌آييم (و شکل مي‌گيريم)!»
Then He directed Himself to the heaven and it is a vapor, so He said to it and to the earth: Come both, willingly or unwillingly. They both said: We come willingly.
فَقَضاهُنَّ سَبْعَ سَماواتٍ فِي يَوْمَيْنِ وَ أَوْحى فِي كُلِّ سَماءٍ أَمْرَها وَ زَيَّنَّا السَّماءَ الدُّنْيا بِمَصابِيحَ وَ حِفْظاً ذلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ 12
در اين هنگام آنها را بصورت هفت آسمان در دو روز آفريد، و در هر آسماني کار آن (آسمان) را وحي (و مقرر) فرمود، و آسمان پايين را با چراغهايي [= ستارگان‌] زينت بخشيديم، و (با شهابها از رخنه شياطين) حفظ کرديم، اين است تقدير خداوند توانا و دانا!
So He ordained them seven heavens in two periods, and revealed in every heaven its affair; and We adorned the lower heaven with brilliant stars and (made it) to guard; that is the decree of the Mighty, the Knowing.
فَإِنْ أَعْرَضُوا فَقُلْ أَنْذَرْتُكُمْ صاعِقَةً مِثْلَ صاعِقَةِ عادٍ وَ ثَمُودَ 13
اگر آنها روي‌گردان شوند، بگو: من شما را از صاعقه‌اي همانند صاعقه عاد و ثمود مي‌ترسانم!
But if they turn aside, then say: I have warned you of a scourge like the scourge of Ad and Samood.
إِذْ جاءَتْهُمُ الرُّسُلُ مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلاَّ تَعْبُدُوا إِلاَّ اللَّهَ قالُوا لَوْ شاءَ رَبُّنا لَأَنْزَلَ مَلائِكَةً فَإِنَّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ 14
در آن هنگام که رسولان از پيش رو و پشت سر (و از هر سو) به سراغشان آمدند (و آنان را دعوت کردند) که جز خدا را نپرستيد آنها گفتند: «اگر پروردگار ما مي‌خواست فرشتگاني نازل مي‌کرد؛ از اين رو ما به آنچه شما مبعوث به آن هستيد کافريم!»
When their apostles came to them from before them and from behind them, saying, Serve nothing but Allah, they said: If our Lord had pleased He would certainly have sent down angels, so we are surely unbelievers in that with which you are sent.
فَأَمَّا عادٌ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ قالُوا مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِي خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَ كانُوا بِآياتِنا يَجْحَدُونَ 15
اما قوم عاد بناحق در زمين تکبر ورزيدند و گفتند: «چه کسي از ما نيرومندتر است؟!» آيا نمي‌دانستند خداوندي که آنان را آفريده از آنها قويتر است؟ و (به خاطر اين پندار) پيوسته آيات ما را انکار مي‌کردند.
Then as to Ad, they were unjustly proud in the land, and they said: Who is mightier in strength than we? Did they not see that Allah Who created them was mightier than they in strength, and they denied Our communications?
فَأَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ رِيحاً صَرْصَراً فِي أَيَّامٍ نَحِساتٍ لِنُذِيقَهُمْ عَذابَ الْخِزْيِ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ لَعَذابُ الْآخِرَةِ أَخْزى وَ هُمْ لا يُنْصَرُونَ 16
سرانجام تندبادي شديد و هول‌انگيز و سرد و سخت در روزهايي شوم و پرغبار بر آنها فرستاديم تا عذاب خوارکننده را در زندگي دنيا به آنها بچشانيم؛ و عذاب آخرت از آن هم خوارکننده‌تر است، و (از هيچ طرف) ياري نمي‌شوند!
So We sent on them a furious wind in unlucky days, that We may make them taste the chastisement of abasement in this world's life; and certainly the chastisement of the hereafter is much more abasing, and they shall not be helped.
وَ أَمَّا ثَمُودُ فَهَدَيْناهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمى عَلَى الْهُدى فَأَخَذَتْهُمْ صاعِقَةُ الْعَذابِ الْهُونِ بِما كانُوا يَكْسِبُونَ 17
اما ثمود را هدايت کرديم، ولي آنها نابينايي را بر هدايت ترجيح دادند؛ به همين جهت صاعقه -آن عذاب خوارکننده- به خاطر اعمالي که انجام مي‌دادند آنها را فروگرفت!
And as to Samood, We showed them the right way, but they chose error above guidance, so there overtook them the scourge of an abasing chastisement for what they earned.
وَ نَجَّيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا وَ كانُوا يَتَّقُونَ 18
و کساني را که ايمان آوردند و پرهيزگار بودند نجات بخشيديم!
And We delivered those who believed and guarded (against evil).
وَ يَوْمَ يُحْشَرُ أَعْداءُ اللَّهِ إِلَى النَّارِ فَهُمْ يُوزَعُونَ 19
به خاطر بياوريد روزي را که دشمنان خدا را جمع کرده به سوي دوزخ مي‌برند،و صفوف پيشين را نگه مي‌دارند (تا صفهاي بعد به آنها ملحق شوند!)
And on the day that the enemies of Allah shall be brought together to the fire, then they shall be formed into groups.
حَتَّى إِذا ما جاؤُها شَهِدَ عَلَيْهِمْ سَمْعُهُمْ وَ أَبْصارُهُمْ وَ جُلُودُهُمْ بِما كانُوا يَعْمَلُونَ 20
وقتي به آن مي‌رسند، گوشها و چشمها و پوستهاي تنشان به آنچه مي‌کردند گواهي مي‌دهند.
Until when they come to it, their ears and their eyes and their skins shall bear witness against them as to what they did.
وَ قالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَيْنا قالُوا أَنْطَقَنَا اللَّهُ الَّذِي أَنْطَقَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ وَ هُوَ خَلَقَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ 21
آنها به پوستهاي تنشان مي‌گويند: «چرا بر ضد ما گواهي داديد؟!» آنها جواب مي‌دهند: «همان خدايي که هر موجودي را به نطق درآورده ما را گويا ساخته ؛ و او شما را نخستين بار آفريد، و بازگشتتان بسوي اوست!
And they shall say to their skins: Why have you borne witness against us? They shall say: Allah Who makes everything speak has made us speak, and He created you at first, and to Him you shall be brought back.
وَ ما كُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَنْ يَشْهَدَ عَلَيْكُمْ سَمْعُكُمْ وَ لا أَبْصارُكُمْ وَ لا جُلُودُكُمْ وَ لكِنْ ظَنَنْتُمْ أَنَّ اللَّهَ لا يَعْلَمُ كَثِيراً مِمَّا تَعْمَلُونَ 22
شما اگر گناهانتان را مخفي مي‌کرديد نه بخاطر اين بود که از شهادت گوش و چشمها و پوستهاي تنتان بيم داشتيد، بلکه شما گمان مي‌کرديد که خداوند بسياري از اعمالي را که انجام مي‌دهيد نمي‌داند!
And you did not veil yourselves lest your ears and your eyes and your skins should bear witness against you, but you thought that Allah did not know most of what you did.
وَ ذلِكُمْ ظَنُّكُمُ الَّذِي ظَنَنْتُمْ بِرَبِّكُمْ أَرْداكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ مِنَ الْخاسِرِينَ 23
آري اين گمان بدي بود که درباره پروردگارتان داشتيد و همان موجب هلاکت شما گرديد، و سرانجام از زيانکاران شديد!
And that was your (evil) thought which you entertained about your Lord that has tumbled you down into perdition, so are you become of the lost ones.
فَإِنْ يَصْبِرُوا فَالنَّارُ مَثْوىً لَهُمْ وَ إِنْ يَسْتَعْتِبُوا فَما هُمْ مِنَ الْمُعْتَبِينَ 24
اگر صبر کنند (يا نکنند، به هر حال) دوزخ جايگاه آنهاست؛ و اگر تقاضاي عفو کنند، مورد عفو قرار نمي‌گيرند!
Then if they will endure, still the fire is their abode, and if they ask for goodwill, then are they not of those who shall be granted goodwill.
وَ قَيَّضْنا لَهُمْ قُرَناءَ فَزَيَّنُوا لَهُمْ ما بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ إِنَّهُمْ كانُوا خاسِرِينَ 25
ما براي آنها همنشيناني (زشت‌سيرت) قرار داديم که زشتيها را از پيش رو و پشت سر آنها در نظرشان جلوه دادند؛ و فرمان الهي در باره آنان تحقق يافت و به سرنوشت اقوام گمراهي از جن و انس که قبل از آنها بودند گرفتار شدند؛ آنها مسلما زيانکار بودند!
And We have appointed for them comrades so they have made fair-seeming to them what is before them and what is behind them, and the word proved true against them-- among the nations of the jinn and the men that have passed away before them-- that they shall surely be losers.
وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لا تَسْمَعُوا لِهذَا الْقُرْآنِ وَ الْغَوْا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَغْلِبُونَ 26
کافران گفتند: «گوش به اين قرآن فراندهيد؛ و به هنگام تلاوت آن جنجال کنيد، شايد پيروز شويد!»
And those who disbelieve say: Do not listen to this Quran and make noise therein, perhaps you may overcome.
فَلَنُذِيقَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا عَذاباً شَدِيداً وَ لَنَجْزِيَنَّهُمْ أَسْوَأَ الَّذِي كانُوا يَعْمَلُونَ 27
به يقين به کافران عذاب شديدي مي‌چشمانيم، و آنها را به بدترين اعمالي که انجام مي دادند کيفر مي‌دهيم!
Therefore We will most certainly make those who disbelieve taste a severe punishment, and We will most certainly reward them for the evil deeds they used to do.
ذلِكَ جَزاءُ أَعْداءِ اللَّهِ النَّارُ لَهُمْ فِيها دارُ الْخُلْدِ جَزاءً بِما كانُوا بِآياتِنا يَجْحَدُونَ 28
اين آتش کيفر دشمنان خدا است، سراي جاويدشان در آن خواهد بود، کيفري است بخاطر اينکه آيات ما را انکار مي‌کردند.
That is the reward of the enemies of Allah-- the fire; for them therein shall be the house of long abiding; a reward for their denying Our communications.
وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا رَبَّنا أَرِنَا الَّذَيْنِ أَضَلاَّنا مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ نَجْعَلْهُما تَحْتَ أَقْدامِنا لِيَكُونا مِنَ الْأَسْفَلِينَ 29
کافران گفتند: «پروردگارا! آنهايي که از جن و انس ما را گمراه کردند به ما نشان ده تا زير پاي خود نهيم (و لگدمالشان کنيم) تا از پست ترين مردم باشند!»
And those who disbelieve will say: Our Lord! show us those who led us astray from among the jinn and the men that we may trample them under our feet so that they may be of the lowest.
إِنَّ الَّذِينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ أَلاَّ تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ 30
به يقين کساني که گفتند: «پروردگار ما خداوند يگانه است!» سپس استقامت کردند، فرشتگان بر آنان نازل مي‌شوند که: «نترسيد و غمگين مباشيد، و بشارت باد بر شما به آن بهشتي که به شما وعده داده شده است!
(As for) those who say: Our Lord is Allah, then continue in the right way, the angels descend upon them, saying: Fear not, nor be grieved, and receive good news of the garden which you were promised.
نَحْنُ أَوْلِياؤُكُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ وَ لَكُمْ فِيها ما تَشْتَهِي أَنْفُسُكُمْ وَ لَكُمْ فِيها ما تَدَّعُونَ 31
ما ياران و مددکاران شما در زندگي دنيا و آخرت هستيم؛ و براي شما هر چه دلتان بخواهد در بهشت فراهم است، و هر چه طلب کنيد به شما داده مي‌شود!
We are your guardians in this world's life and in the hereafter, and you shall have therein what your souls desire and you shall have therein what you ask for:
نُزُلاً مِنْ غَفُورٍ رَحِيمٍ 32
اينها وسيله پذيرايي از سوي خداوند غفور و رحيم است!»
A provision from the Forgiving, the Merciful.
وَ مَنْ أَحْسَنُ قَوْلاً مِمَّنْ دَعا إِلَى اللَّهِ وَ عَمِلَ صالِحاً وَ قالَ إِنَّنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ 33
چه کسي خوش گفتارتر است از آن کس که دعوت به سوي خدا مي‌کند و عمل صالح انجام مي‌دهد و مي‌گويد: «من از مسلمانانم»؟!
And who speaks better than he who calls to Allah while he himself does good, and says: I am surely of those who submit?
وَ لا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَ لاَ السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ عَداوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ 34
هرگز نيکي و بدي يکسان نيست؛ بدي را با نيکي دفع کن، ناگاه (خواهي ديد) همان کس که ميان تو و او دشمني است، گويي دوستي گرم و صميمي است!
And not alike are the good and the evil. Repel (evil) with what is best, when lo! he between whom and you was enmity would be as if he were a warm friend.
وَ ما يُلَقَّاها إِلاَّ الَّذِينَ صَبَرُوا وَ ما يُلَقَّاها إِلاَّ ذُو حَظٍّ عَظِيمٍ 35
اما جز کساني که داراي صبر و استقامتند به اين مقام نمي‌رسند، و جز کساني که بهره عظيمي (از ايمان و تقوا) دارند به آن نايل نمي‌گردند!
And none are made to receive it but those who are patient, and none are made to receive it but those who have a mighty good fortune.
وَ إِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ 36
و هرگاه وسوسه‌هايي از شيطان متوجه تو گردد، از خدا پناه بخواه که او شنوده و داناست!
And if an interference of the Shaitan should cause you mischief, seek refuge in Allah; surely He is the Hearing, the Knowing.
وَ مِنْ آياتِهِ اللَّيْلُ وَ النَّهارُ وَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ لا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَ لا لِلْقَمَرِ وَ اسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَهُنَّ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ 37
و از نشانه‌هاي او، شب و روز و خورشيد و ماه است؛ براي خورشيد و ماه سجده نکنيد، براي خدايي که آفريننده آنهاست سجده کنيد اگر مي‌خواهيد او را بپرستيد!
And among His signs are the night and the day and the sun and the moon; do not prostrate to the sun nor to the moon; and prostrate to Allah Who created them, if Him it is that you serve.
فَإِنِ اسْتَكْبَرُوا فَالَّذِينَ عِنْدَ رَبِّكَ يُسَبِّحُونَ لَهُ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ هُمْ لا يَسْأَمُونَ 38
و اگر (از عبادت پروردگار) تکبر کنند، کساني که نزد پروردگار تو هستند شب و روز براي او تسبيح مي‌گويند و خسته نمي‌شوند!
But if they are proud, yet those with your Lord glorify Him during the night and the day, and they are not tired.
وَ مِنْ آياتِهِ أَنَّكَ تَرَى الْأَرْضَ خاشِعَةً فَإِذا أَنْزَلْنا عَلَيْهَا الْماءَ اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ إِنَّ الَّذِي أَحْياها لَمُحْيِ الْمَوْتى إِنَّهُ عَلى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ 39
و از آيات او اين است که زمين را خشک (و بي‌جان) مي‌بيني، اما هنگامي که آب (باران) بر آن مي‌فرستيم به جنبش درمي‌آيد و نمو مي‌کند؛ همان کسي که آن را زنده کرد، مردگان را نيز زنده مي‌کند؛ او بر هر چيز تواناست!
And among His signs is this, that you see the earth still, but when We send down on it the water, it stirs and swells: most surely He Who gives it life is the Giver of life to the dead; surely He has power over all things.
إِنَّ الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي آياتِنا لا يَخْفَوْنَ عَلَيْنا أَ فَمَنْ يُلْقى فِي النَّارِ خَيْرٌ أَمْ مَنْ يَأْتِي آمِناً يَوْمَ الْقِيامَةِ اعْمَلُوا ما شِئْتُمْ إِنَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ 40
کساني که آيات ما را تحريف مي‌کنند بر ما پوشيده نخواهند بود! آيا کسي که در آتش افکنده مي‌شود بهتر است يا کسي که در نهايت امن و امان در قيامت به عرصه محشر مي‌آيد؟! هر کاري مي‌خواهيد بکنيد، او به آنچه انجام مي‌دهيد بيناست!
Surely they who deviate from the right way concerning Our communications are not hidden from Us. What! is he then who is cast into the fire better, or he who comes safe on the day of resurrection? Do what you like, surely He sees what you do.
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالذِّكْرِ لَمَّا جاءَهُمْ وَ إِنَّهُ لَكِتابٌ عَزِيزٌ 41
کساني که به اين ذکر [= قرآن‌] هنگامي که به سراغشان آمد کافر شدند (نيز بر ما مخفي نخواهد ماند)! و اين کتابي است قطعا شکست ناپذير...
Surely those who disbelieve in the reminder when it comes to them, and most surely it is a Mighty Book:
لا يَأْتِيهِ الْباطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِيلٌ مِنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ 42
که هيچ گونه باطلي، نه از پيش رو و نه از پشت سر، به سراغ آن نمي‌آيد؛ چرا که از سوي خداوند حکيم و شايسته ستايش نازل شده است!
Falsehood shall not come to it from before it nor from behind it; a revelation from the Wise, the Praised One.
ما يُقالُ لَكَ إِلاَّ ما قَدْ قِيلَ لِلرُّسُلِ مِنْ قَبْلِكَ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ وَ ذُو عِقابٍ أَلِيمٍ 43
آنچه به ناروا درباره تو مي‌گويند همان است که درباره پيامبران قبل از تو نيز گفته شده؛ پروردگار تو داراي مغفرت و (هم) داراي مجازات دردناکي است!
Naught is said to you but what was said indeed to the apostles before you; surely your Lord is the Lord of forgiveness and the Lord of painful retribution.
وَ لَوْ جَعَلْناهُ قُرْآناً أَعْجَمِيًّا لَقالُوا لَوْ لا فُصِّلَتْ آياتُهُ ءَ أَعْجَمِيٌّ وَ عَرَبِيٌّ قُلْ هُوَ لِلَّذِينَ آمَنُوا هُدىً وَ شِفاءٌ وَ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ فِي آذانِهِمْ وَقْرٌ وَ هُوَ عَلَيْهِمْ عَمًى أُولئِكَ يُنادَوْنَ مِنْ مَكانٍ بَعِيدٍ 44
هرگاه آن را قرآني عجمي قرار مي‌داديم حتما مي‌گفتند: «چرا آياتش روشن نيست؟! قرآن عجمي از پيغمبري عربي؟!» بگو: «اين (کتاب) براي کساني که ايمان آورده‌اند هدايت و درمان است؛ ولي کساني که ايمان نمي‌آورند، در گوشهايشان سنگيني است و گويي نابينا هستند و آن را نمي‌بينند؛ آنها (همچون کساني هستند که گوئي) از راه دور صدا زده مي‌شوند!»
And if We had made it a Quran in a foreign tongue, they would certainly have said: Why have not its communications been made clear? What! a foreign (tongue) and an Arabian! Say: It is to those who believe a guidance and a healing; and (as for) those who do not believe, there is a heaviness in their ears and it is obscure to them; these shall be called to from a far-off place.
وَ لَقَدْ آتَيْنا مُوسَى الْكِتابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ وَ لَوْ لا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَ إِنَّهُمْ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيبٍ 45
ما به موسي کتاب آسماني داديم؛ سپس در آن اختلاف شد؛ و اگر فرماني از ناحيه پروردگارت در اين باره صادر نشده بود (که بايد به آنان مهلت داد تا اتمام حجت شود)، در ميان آنها داوري مي‌شد (و به کيفر مي‌رسيدند)؛ ولي آنها هنوز درباره آن شکي تهمت‌انگيز دارند!
And certainly We gave the Book to Musa, but it has been differed about, and had not a word already gone forth from your Lord, judgment would certainly have been given between them; and most surely they are in a disquieting doubt about it.
مَنْ عَمِلَ صالِحاً فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَساءَ فَعَلَيْها وَ ما رَبُّكَ بِظَلاَّمٍ لِلْعَبِيدِ 46
کسي که عمل صالحي انجام دهد، سودش براي خود اوست؛ و هر کس بدي کند، به خويشتن بدي کرده است؛ و پروردگارت هرگز به بندگان ستم نمي‌کند!
Whoever does good, it is for his own soul, and whoever does evil, it is against it; and your Lord is not in the least unjust to the servants.
إِلَيْهِ يُرَدُّ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ ما تَخْرُجُ مِنْ ثَمَراتٍ مِنْ أَكْمامِها وَ ما تَحْمِلُ مِنْ أُنْثى وَ لا تَضَعُ إِلاَّ بِعِلْمِهِ وَ يَوْمَ يُنادِيهِمْ أَيْنَ شُرَكائِي قالُوا آذَنَّاكَ ما مِنَّا مِنْ شَهِيدٍ 47
علم به قيامت (و لحظه وقوع آن) تنها به خدا بازمي‌گردد؛ هيچ ميوه‌اي از غلاف خود خارج نمي‌شود، و هيچ زني باردار نمي‌گردد و وضع حمل نمي‌کند مگر به علم او؛ و آن روز که آنها را ندا مي‌دهد (و مي‌گويد:) کجايند شريکاني که براي من مي‌پنداشتيد؟! مي‌گويند: «(پروردگارا!) ما عرضه داشتيم که هيچ گواهي بر گفته خود نداريم!»
To Him is referred the knowledge of the hour, and there come not forth any of the fruits from their coverings, nor does a female bear, nor does she give birth, but with His knowledge; and on the day when He shall call out to them, Where are (those whom you called) My associates? They shall say: We declare to Thee, none of us is a witness.
وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما كانُوا يَدْعُونَ مِنْ قَبْلُ وَ ظَنُّوا ما لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ 48
و همه معبوداني را که قبلا مي‌خواندند محو و گم مي‌شوند؛ و مي‌دانند هيچ گريزگاهي ندارند!
And away from them shall go what they called upon before, and they shall know for certain that there is no escape for them.
لا يَسْأَمُ الْإِنْسانُ مِنْ دُعاءِ الْخَيْرِ وَ إِنْ مَسَّهُ الشَّرُّ فَيَؤُسٌ قَنُوطٌ 49
انسان هرگز از تقاضاي نيکي (و نعمت) خسته نمي‌شود؛ و هرگاه شر و بدي به او رسد، بسيار مأيوس و نوميد مي‌گردد!
Man is never tired of praying for good, and if evil touch him, then he is despairing, hopeless.
وَ لَئِنْ أَذَقْناهُ رَحْمَةً مِنَّا مِنْ بَعْدِ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ هذا لِي وَ ما أَظُنُّ السَّاعَةَ قائِمَةً وَ لَئِنْ رُجِعْتُ إِلى رَبِّي إِنَّ لِي عِنْدَهُ لَلْحُسْنى فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِما عَمِلُوا وَ لَنُذِيقَنَّهُمْ مِنْ عَذابٍ غَلِيظٍ 50
و هرگاه او را رحمتي از سوي خود بعد از ناراحتي که به او رسيده بچشانيم مي‌گويد: «اين بخاطر شايستگي و استحقاق من بوده، و گمان نمي‌کنم قيامت برپا شود؛ و (بفرض که قيامتي باشد،) هرگاه بسوي پروردگارم بازگردانده شوم، براي من نزد او پاداشهاي نيک است. ما کافران را از اعمالي که انجام داده‌اند (بزودي) آگاه خواهيم کرد و از عذاب شديد به آنها مي‌چشانيم.
And if We make him taste mercy from Us after distress that has touched him, he would most certainly say: This is of me, and I do not think the hour will come to pass, and if I am sent back to my Lord, I shall have with Him sure good; but We will most certainly inform those who disbelieved of what they did, and We will most certainly make them taste of hard chastisement.
وَ إِذا أَنْعَمْنا عَلَى الْإِنْسانِ أَعْرَضَ وَ نَأى بِجانِبِهِ وَ إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعاءٍ عَرِيضٍ 51
و هرگاه به انسان (غافل و بي‌خبر) نعمت دهيم، روي مي‌گرداند و به حال تکبر از حق دور مي‌شود؛ ولي هرگاه مختصر ناراحتي به او رسد، تقاضاي فراوان و مستمر (براي بر طرف شدن آن) دارد!
And when We show favor to man, he turns aside and withdraws himself; and when evil touches him, he makes lengthy supplications.
قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ كانَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ثُمَّ كَفَرْتُمْ بِهِ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ هُوَ فِي شِقاقٍ بَعِيدٍ 52
بگو: «به من خبر دهيد اگر اين قرآن از سوي خداوند باشد و شما به آن کافر شويد، چه کسي گمراهتر خواهد بود از کسي که در مخالفت شديدي قرار دارد؟!
Say: Tell me if it is from Allah; then you disbelieve in it, who is in greater error than he who is in a prolonged opposition?
سَنُرِيهِمْ آياتِنا فِي الْآفاقِ وَ فِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَ وَ لَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلى كُلِّ شَيْ‏ءٍ شَهِيدٌ 53
به زودي نشانه‌هاي خود را در اطراف جهان و در درون جانشان به آنها نشان مي‌دهيم تا براي آنان آشکار گردد که او حق است؛ آيا کافي نيست که پروردگارت بر همه چيز شاهد و گواه است؟!
We will soon show them Our signs in the Universe and in their own souls, until it will become quite clear to them that it is the truth. Is it not sufficient as regards your Lord that He is a witness over all things?
أَلا إِنَّهُمْ فِي مِرْيَةٍ مِنْ لِقاءِ رَبِّهِمْ أَلا إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ مُحِيطٌ 54
آگاه باشيد که آنها از لقاي پروردگارشان در شک و ترديدند؛ و آگاه باشيد که خداوند به همه چيز احاطه دارد!
Now surely they are in doubt as to the meeting of their Lord; now surely He encompasses all things.