بنام خداوند بخشنده و بخشایشگر
In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful.
الم 1
الم
Alif Lam Mim.
تَنْزِيلُ الْكِتابِ لا رَيْبَ فِيهِ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ 2
اين کتابي است که از سوي پروردگار جهانيان نازل شده، و شک و ترديدي در آن نيست!
The revelation of the Book, there is no doubt in it, is from the Lord of the worlds.
أَمْ يَقُولُونَ افْتَراهُ بَلْ هُوَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ لِتُنْذِرَ قَوْماً ما أَتاهُمْ مِنْ نَذِيرٍ مِنْ قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ 3
ولي آنان مي‌گويند: «(محمد) آن را بدروغ به خدا بسته است»، اما اين سخن حقي است از سوي پروردگارت تا گروهي را انذار کني که پيش از تو هيچ انذارکننده‌اي براي آنان نيامده است، شايد (پند گيرند و) هدايت شوند!
Or do they say: He has forged it? Nay! it is the truth from your Lord that you may warn a people to whom no warner has come before you, that they may follow the right direction.
اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوى عَلَى الْعَرْشِ ما لَكُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا شَفِيعٍ أَ فَلا تَتَذَكَّرُونَ 4
خداوند کسي است که آسمانها و زمين و آنچه را ميان اين دو است در شش روز [= شش دوران] آفريد، سپس بر عرش (قدرت) قرار گرفت؛ هيچ سرپرست و شفاعت کننده‌اي براي شما جز او نيست؛ آيا متذکر نمي‌شويد؟!
Allah is He Who created the heavens and the earth and what is between them in six periods, and He mounted the throne (of authority); you have not besides Him any guardian or any intercessor, will you not then mind?
يُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّماءِ إِلَى الْأَرْضِ ثُمَّ يَعْرُجُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كانَ مِقْدارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ 5
امور اين جهان را از آسمان به سوي زمين تدبير مي‌کند؛ سپس در روزي که مقدار آن هزار سال از سالهايي است که شما مي‌شمريد بسوي او بالا مي‌رود (و دنيا پايان مي‌يابد).
He regulates the affair from the heaven to the earth; then shall it ascend to Him in a day the measure of which is a thousand years of what you count.
ذلِكَ عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ 6
او خداوندي است که از پنهان و آشکار با خبر است، و شکست‌ناپذير و مهربان است!
This is the Knower of the unseen and the seen, the Mighty the Merciful,
الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ وَ بَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسانِ مِنْ طِينٍ 7
او همان کسي است که هر چه را آفريد نيکو آفريد؛ و آفرينش انسان را از گل آغاز کرد؛
Who made good everything that He has created, and He began the creation of man from dust.
ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ ماءٍ مَهِينٍ 8
سپس نسل او را از عصاره‌اي از آب ناچيز و بي‌قدر آفريد.
Then He made his progeny of an extract, of water held in light estimation.
ثُمَّ سَوَّاهُ وَ نَفَخَ فِيهِ مِنْ رُوحِهِ وَ جَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ وَ الْأَفْئِدَةَ قَلِيلاً ما تَشْكُرُونَ 9
سپس (اندام) او را موزون ساخت و از روح خويش در وي دميد؛ و براي شما گوش و چشمها و دلها قرار داد؛ اما کمتر شکر نعمتهاي او را بجا مي‌آوريد!
Then He made him complete and breathed into him of His spirit, and made for you the ears and the eyes and the hearts; little is it that you give thanks.
وَ قالُوا أَ إِذا ضَلَلْنا فِي الْأَرْضِ أَ إِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ بَلْ هُمْ بِلِقاءِ رَبِّهِمْ كافِرُونَ 10
آنها گفتند: «آيا هنگامي که ما (مرديم و) در زمين گم شديم، آفرينش تازه‌اي خواهيم يافت؟!» ولي آنان لقاي پروردگارشان را انکار مي‌کنند (و مي‌خواهند با انکار معاد، آزادانه به هوسراني خويش ادامه دهند).
And they say: What! when we have become lost in the earth, shall we then certainly be in a new creation? Nay! they are disbelievers in the meeting of their Lord.
قُلْ يَتَوَفَّاكُمْ مَلَكُ الْمَوْتِ الَّذِي وُكِّلَ بِكُمْ ثُمَّ إِلى رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ 11
بگو: «فرشته مرگ که بر شما مأمور شده، (روح) شما را مي‌گيرد؛ سپس شما را بسوي پروردگارتان بازمي‌گردانند.»
Say: The angel of death who is given charge of you shall cause you to die, then to your Lord you shall be brought back.
وَ لَوْ تَرى إِذِ الْمُجْرِمُونَ ناكِسُوا رُؤُسِهِمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ رَبَّنا أَبْصَرْنا وَ سَمِعْنا فَارْجِعْنا نَعْمَلْ صالِحاً إِنَّا مُوقِنُونَ 12
و اگر ببيني مجرمان را هنگامي که در پيشگاه پروردگارشان سر به زير افکنده، مي‌گويند: «پروردگارا! آنچه وعده کرده بودي ديديم و شنيديم؛ ما را بازگردان تا کار شايسته‌اي انجام دهيم؛ ما (به قيامت) يقين داريم!»
And could you but see when the guilty shall hang down their heads before their Lord: Our Lord! we have seen and we have heard, therefore send us back, we will do good; surely (now) we are certain.
وَ لَوْ شِئْنا لَآتَيْنا كُلَّ نَفْسٍ هُداها وَ لكِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّي لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ 13
و اگر مي‌خواستيم به هر انساني هدايت لازمش را (از روي اجبار بدهيم) مي‌داديم؛ ولي (من آنها را آزاد گذارده‌ام و) سخن و وعده‌ام حق است که دوزخ را (از افراد بي‌ايمان و گنهکار) از جن و انس همگي پر کنم!
And if We had pleased We would certainly have given to every soul its guidance, but the word (which had gone forth) from Me was just: I will certainly fill hell with the jinn and men together.
فَذُوقُوا بِما نَسِيتُمْ لِقاءَ يَوْمِكُمْ هذا إِنَّا نَسِيناكُمْ وَ ذُوقُوا عَذابَ الْخُلْدِ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ 14
(و به آنها مي‌گويم:) بچشيد (عذاب جهنم را)! بخاطر اينکه ديدار امروزتان را فراموش کرديد، ما نيز شما را فراموش کرديم؛ و بچشيد عذاب جاودان را به خاطر اعمالي که انجام مي‌داديد!
So taste, because you neglected the meeting of this day of yours; surely We forsake you; and taste the abiding chastisement for what you did.
إِنَّما يُؤْمِنُ بِآياتِنَا الَّذِينَ إِذا ذُكِّرُوا بِها خَرُّوا سُجَّداً وَ سَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ هُمْ لا يَسْتَكْبِرُونَ 15
تنها کساني که به آيات ما ايمان مي‌آورند که هر وقت اين آيات به آنان يادآوري شود به سجده مي‌افتند و تسبيح و حمد پروردگارشان را بجا مي‌آورند، و تکبر نمي‌کنند.
Only they believe in Our communications who, when they are reminded of them, fall down in prostration and celebrate the praise of their Lord, and they are not proud.
تَتَجافى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً وَ طَمَعاً وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ 16
پهلوهايشان از بسترها در دل شب دور مي‌شود (و بپا مي‌خيزند و رو به درگاه خدا مي آورند) و پروردگار خود را با بيم و اميد مي‌خوانند، و از آنچه به آنان روزي داده‌ايم انفاق مي‌کنند!
Their sides draw away from (their) beds, they call upon their Lord in fear and in hope, and they spend (benevolently) out of what We have given them.
فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزاءً بِما كانُوا يَعْمَلُونَ 17
هيچ کس نمي‌داند چه پاداشهاي مهمي که مايه روشني چشمهاست براي آنها نهفته شده، اين پاداش کارهائي است که انجام مي‌دادند!
So no soul knows what is hidden for them of that which will refresh the eyes; a reward for what they did.
أَ فَمَنْ كانَ مُؤْمِناً كَمَنْ كانَ فاسِقاً لا يَسْتَوُونَ 18
آيا کسي که باايمان باشد همچون کسي است که فاسق است؟! نه، هرگز اين دو برابر نيستند.
Is he then who is a believer like him who is a transgressor? They are not equal.
أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوى نُزُلاً بِما كانُوا يَعْمَلُونَ 19
اما کساني که ايمان آوردند و کارهاي شايسته انجام دادند، باغهاي بهشت جاويدان از آن آنها خواهد بود، اين وسيله پذيرايي (خداوند) از آنهاست به پاداش آنچه انجام مي‌دادند.
As for those who believe and do good, the gardens are their abiding-place; an entertainment for what they did.
وَ أَمَّا الَّذِينَ فَسَقُوا فَمَأْواهُمُ النَّارُ كُلَّما أَرادُوا أَنْ يَخْرُجُوا مِنْها أُعِيدُوا فِيها وَ قِيلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذابَ النَّارِ الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ 20
و اما کساني که فاسق شدند (و از اطاعت خدا سرباز زدند)، جايگاه هميشگي آنها آتش است؛ هر زمان بخواهند از آن خارج شوند، آنها را به آن بازمي‌گردانند و به آنان گفته مي‌شود: «بچشيد عذاب آتشي را که انکار مي‌کرديد!»
And as for those who transgress, their abode is the fire; whenever they desire to go forth from it they shall be brought back into it, and it will be said to them: Taste the chastisement of the fire which you called a lie.
وَ لَنُذِيقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذابِ الْأَدْنى دُونَ الْعَذابِ الْأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ 21
به آنان از عذاب نزديک (عذاب اين دنيا) پيش از عذاب بزرگ (آخرت) مي‌چشانيم، شايد بازگردند!
And most certainly We will make them taste of the nearer chastisement before the greater chastisement that haply they may turn.
وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُكِّرَ بِآياتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْها إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ مُنْتَقِمُونَ 22
چه کسي ستمکارتر است از آن کس که آيات پروردگارش به او يادآوري شده و او از آن اعراض کرده است؟! مسلما ما از مجرمان انتقام خواهيم گرفت!
And who is more unjust than he who is reminded of the communications of his Lord, then he turns away from them? Surely We will give punishment to the guilty.
وَ لَقَدْ آتَيْنا مُوسَى الْكِتابَ فَلا تَكُنْ فِي مِرْيَةٍ مِنْ لِقائِهِ وَ جَعَلْناهُ هُدىً لِبَنِي إِسْرائِيلَ 23
ما به موسي کتاب آسماني داديم؛ و شک نداشته باش که او آيات الهي را دريافت داشت؛ و ما آن را وسيله هدايت بني اسرائيل قرار داديم!
And certainly We gave the Book to Musa, so be not in doubt concerning the receiving of it, and We made it a guide for the children of Israel.
وَ جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمَّا صَبَرُوا وَ كانُوا بِآياتِنا يُوقِنُونَ 24
و از آنان امامان (و پيشواياني) قرار داديم که به فرمان ما (مردم را) هدايت مي‌کردند؛ چون شکيبايي نمودند، و به آيات ما يقين داشتند.
And We made of them Imams to guide by Our command when they were patient, and they were certain of Our communications.
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ فِيما كانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ 25
البته پروردگار تو ميان آنان روز قيامت در آنچه اختلاف داشتند داوري مي‌کند (و هر کس را به سزاي اعمالش مي‌رساند)!
Surely your Lord will judge between them on the day of resurrection concerning that wherein they differ.
أَ وَ لَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَساكِنِهِمْ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ أَ فَلا يَسْمَعُونَ 26
آيا براي هدايت آنها همين کافي نيست که افراد زيادي را که در قرن پيش از آنان زندگي داشتند هلاک کرديم؟! اينها در مساکن (ويران شده) آنان راه مي‌روند؛ در اين آياتي است (از قدرت خداوند و مجازات دردناک مجرمان)؛ آيا نمي‌شنوند؟!
Does it not point out to them the right way, how many of the generations, in whose abodes they go about, did We destroy before them? Most surely there are signs in this; will they not then hear?
أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْماءَ إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعاً تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعامُهُمْ وَ أَنْفُسُهُمْ أَ فَلا يُبْصِرُونَ 27
آيا نديدند که ما آب را بسوي زمينهاي خشک مي‌رانيم و بوسيله آن زراعتهايي مي‌رويانيم که هم چهارپايانشان از آن مي‌خورند و هم خودشان تغذيه مي‌کنند؛ آيا نمي بينند؟!
Do they not see that We drive the water to a land having no herbage, then We bring forth thereby seed-produce of which their cattle and they themselves eat; will they not then see?
وَ يَقُولُونَ مَتى هذَا الْفَتْحُ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ 28
آنان مي‌گويند: «اگر راست مي‌گوييد، اين پيروزي شما کي خواهد بود؟!»
And they say: When will this judgment take place, If you are truthful?
قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لا يَنْفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمانُهُمْ وَ لا هُمْ يُنْظَرُونَ 29
بگو: «روز پيروزي، ايمان آوردن، سودي به حال کافران نخواهد داشت؛ و به آنها هيچ مهلت داده نمي‌شود!»
Say: On the day of judgment the faith of those who (now) disbelieve will not profit them, nor will they be respited.
فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ انْتَظِرْ إِنَّهُمْ مُنْتَظِرُونَ 30
حال که چنين است، از آنها روي بگردان و منتظر باش؛ آنها نيز منتظرند! (تو منتظر رحمت خدا و آنها هم منتظر عذاب او!)
Therefore turn away from them and wait, surely they too are waiting.
