محمد صدیق منشاوی
ثُمَّ خَلَقۡنَا ٱلنُّطۡفَةَ عَلَقَةٗ فَخَلَقۡنَا ٱلۡعَلَقَةَ مُضۡغَةٗ فَخَلَقۡنَا ٱلۡمُضۡغَةَ عِظَٰمٗا فَكَسَوۡنَا ٱلۡعِظَٰمَ لَحۡمٗا ثُمَّ أَنشَأۡنَٰهُ خَلۡقًا ءَاخَرَۚ فَتَبَارَكَ ٱللَّهُ أَحۡسَنُ ٱلۡخَٰلِقِينَ (۱۴)
سپس نطفه را به صورت علَقَه (خون بسته آویزان) آفریدیم، [و] پس [از آن] علَقه را به صورت مُضغه (تکّه گوشت) در آوردیم، [و] پس [از آن] مُضغه را استخوان بندي نمودیم، [و] پس [از آن] بر استخوانها گوشت پوشاندیم [و] سپس [بعد از کامل شدن جسم جنین در چهار ماهگى] آفرینش دیگرى را (دمیدن روح را) در او ایجاد کردیم. پس پر خیر و برکت است خدایی که بهترین آفرینندگان است.
کلمات کلیدی:
محمد صدیق منشاوی تلاوت قرآن قرآن آموز والا آموز قرآن گرام قرآن مجید قرآن کریم والایار